fez

Op naar Fez. Van allerlei mensen hebben we gehoord dat de volgende camping die we aan gaan doen belachelijk duur is voor Marokko maar dat we wel gratis entree hebben tot het zwemparadijs. Dat vinden wij (lees Madelief) niet erg. Ik ben eerlijk gezegt benieuwd hoe ik een marokkaans zwemparadijs ga vinden. Zelf vinden we dat de andere niet zo moeten zeuren over de prijs want wat is nu 12 euro per nacht met gratis zwembad?? De reis er naar toe verloopt weer goed. Voor het grootste gedeelte zitten we alleen op de weg. Af en toe is er een taxi die ons voorbij vliegt maar verder niets bijzonders. We rijden rustig naar Fez. Er zijn twee routes die je kunt kiezen. Wij hebben voor de kortste route gekozen om twee redenen: 1. Madelief is het auto rijden een beetje beu. 2. De lange route gaat over het Rif gebergte. In het Rif gebergte is een nogal eenzijdige landbouw. Ze verbouwen daar voornamelijk hasj. Meestal geeft dat geen problemen maar lang niet altijd vandaar dat we niet voor die route gaan. Onderweg kijken we onze ogen uit. We zien veel ezelwagentjes meestal bestuurd door kinderen die in het land ergens water gaan halen. Wij stoppen ook bij zo'n bron. De eigenaar komt meteen een praatje maken. Samen met zijn dochtertje wil hij op de foto. Ik mag ook een foto maken van de snelste ezel van het dorp die met drie jongetjes op zijn kar aan komt scheuren. De doos met koekjes blijft bij de man en zijn dochtertje achter en wij gaan weer verder. Wat ons gedurende de rit ook opvalt is datde kinderen vaak een lange tocht moeten maken naar het dichtsbijzijnde schooltje. In de brandende zon lopen ze in kleine groepjes langs de weg. Zodra ze onze auto zien zwaaien ze enthousiast en als Wilberth terug toetert hebben de kinderen grote lol. Hier valt het me op dat de kleding die weg in NL weg doen nog graag gedragen wordt. Het zet je toch even aan het denken.

Halverwege de route wordt het drukker in de landbouw. Overvolle en dan ook echt overvolle vrachtwagens met hooi komen op de weg. Af en toe lukt het om ze in te halen maar vaak kachelen we kilometers achter zo'n ding aan. Het verbaasd ons dat er geen ongelukken mee gebeuren. Vlak na een bocht is de vrachtwagen vlak voor ons een gedeelte van zijn lading verloren. Balen voor de mannen nu moeten ze op de weg hun vracht weer goed vast binden.

We naderen Fez de derde grootste stad van Marokko met zo'n 2 miljoen mensen. Met onze navigatie vinden we de camping op ons duimpje vlak voor we er zijn komt een brommertje langszij. Half in het nederlands en half in het engels vraagt hij waar we heen willen. Hij wil ons de weg wel wijzen en morgen onze gids wel zijn in de medina. We bedanken hem vriendelijk maar hij rijdt toch nog even een stukje met ons mee. Bij rotonde 35 slaat hij af. We vinden de camping met gemak. Het waterpark is duidelijk te zien aan de tientalen glijbanen!! Madelief is in alle staten daar wil ze heen. We checkenin, zoeken een plekje, pakken onze zwempullen en gaan direct naar het paradijs. We hebben nog een half uurtje want om 18.00 uur sluiten ze (al).

Het is gigantisch! Meerdere zwembaden 6 grote glijbanen en een zwembad met een kinderspeeltoestel met 6 kleine glijbanen. We kunnen nog even glijden en zwemmen dan sluit de boel al. Morgen gaan we terug beloven we Madelief. Er is ook een soort van disco, tenminste er is constant een harde muziek. Alle dagen dat we op de camping blijven kunnen we daar van genieten.

De camping is bijna leeg. 'S avonds komt er een man langst, hij vertelt dat hij gids is en dat hij ons wel wil rondleiden door de medina van Fez. We geven aan dat we er over zullen denken maar dat we morgen een rustdag aan het zwembad hebben.

De volgende dag starten we aan het zwembad. Er is bijna niemand. Voornamelijk Marokkaanse jongens en een Marokkaans gezinnetje uit Spanje wat op vakantie is. Bij het peuterbad met 6 glijbanen zitten drie badmeesters te niksen. Als Madelief komt en het water in gaat staan ze op een houden haar goed in de gaten. Eigenlijk durft ze niet zo goed van de glijbaan af en omdat ik nog niet in mijn bikini ben loopt een van de jongens met haar mee. Hij helpt haar een aantal keren van de glijbaan af. Dit met gevaar voor eigen leven want boven het toestel hangt een grote emmer met wel 100 liter water die als hij vol is omvalt.

We vermaken ons een aantal uur in het zwembad en gaan aan het einde van de dag boodschappen doen omdat ons drinkwater bijna op is.

Op zaterdag gaan we in de ochtend eerst zwemmen en daarna gaan we naar Fez. We nemen een van rode mini taxi's. Van andere campinggasten hebben we gehoord dat we voor 50 diram wel in Fez moeten komen. Deze taxi brengt ons voor 30 diram naar de medina, wat nog geen 3 euro is voor zeker 10 km. Ik zal niet het reisgids citeren maar het is wel handig om te weten dat de medina van Fez het oude stadscentrum is uit de 8e-eeuw. Het is ommuurd door een km lange muur. Het is echt een doolhof van weggetjes, steegjes en straatjes. In dit gedeelte mogen auto's niet komen dus hier lopen jongens en mannen met handkarren en of ezels. Deze medina schijnt een van de best bewaarde van de wereld te zijn en staat sinds een aantal jaren op de UNESCO-werelderfgoed. Wat wel heel leuk is aan deze medina is dat de soeks opgedeelt zijn per thema. Dus je loopt of in het gedeelte waar ze kleding verkopen, waar kruiden en parfums verkocht worden of groenten en fruit. Bij deze eerste kennismaking komen we er inderdaad achter dat het een doolhof is. Aan het eind van de dag zijn we ongeveer anderhalf uur aan het dwalen geweest voor we echt buiten stonden en een taxi terug hadden. (Deze taxi was trouwens 60 diram.)

In de medina was ons doel om de leerlooierij te bekijken. Fez staat bekend om zijn leer en zijn handwerk. De leerlooierij is midden in de medina. Hier wordt nog op de autentieke manier het leerbewerkt. Wat inhoudt dat de dierenhuiden vanaf het platteland naar de stad worden gebracht in zout. In de leerlooierij worden ze in verschillende baden gelegd om te ontdoen van het zout en om ze te bewerken. Feitelijk liggen ze in de verschillende baden te rotten. Ze gaan in baden met duivenpoep omdat de amoniac en de kalk de huiden conserveert en de haartjes eraf haalt. De verschillende kleuren leer krijgen ze door middel van natuurlijke kleurstoffen zoals safraan, klaproos, munt en ceder. Overigens krijgen alle toeristen ook een steel munt om onder hun neus te houden tijdens de rondleiding. Duivenpoep is nu eenmaal geen rozenblaadjes.. (Mocht je interesse hebben: bij uitzending gemist kun je een filmpje kijken van 3 op reis met Nicolette Kluivert zij is bij dezelfde leerlooierij geweest. Weet de datum niet meer.)

We vinden het allemaal erg indrukwekkend en bijzonder. Wat ons opvalt is dat iedereen aardig is en juist niet opdringerig ofzo. Madelief krijgt natuurlijk aandacht en ze vragen vaak hoe het met haar gaat (alles choet, lietel fatima!) of raken haar haren aan. Madelief danst en rent door de steegjes. Ze stippelt voor ons de weg uit en zo staan we opeens in een schilders atelier. Door een ministeegje, een donker gat niet breder dan 1 persoon, komen we in een open lichte ruimte waar drie mannen aan het werk zijn. We mogen rond kijken en ze laten trots zien wat ze maken. In onze tocht naar buiten dwalen we ook nog even over de voedselmarkt. De geitenkoppen had ik nou niet perse hoeven te zien maar ook dat is Marokko...we besluiten naar de dichtstbijnde uitgang te lopen het is mooi geweest. Zoals gezegd kost ons dat nog ruim meer dan een uur, volgende keer een kompas meenemen, plattegronden doen het hier niet zo best.

In de taxi blikken we terug, het was een indrukwekkende dag, dus wellicht nog een keer teruggaan morgen...of wellicht beter de dag daarna. We moeten het eerst eens een beetje verwerken. Dus nog maar een rustdagje plannen, met veel glijbanen.

Onze kleine Fatima is blij met dat idee.